رتبه اول شعارهای سال
نامگذاری سال‌ها به مثابه یک سنت حسنه از سوی رهبر معظم انقلاب چند سالی است که در فرهنگ عمومی جامعه ایرانی جا افتاده و دور از واقعیت نیست اگر بگوییم حتی به انتظار و توقعی تبدیل شده است. نشاندن عنوان و اسمی بر تارک یک سال با انگیزه‌ها و اهداف خاصی صورت می‌گیرد و بررسی‌ها نشان می‌دهد، در هدایت سیاست‌گذاری‌ها، اولویت‌بندی‌ها و اصلاح فرهنگ عمومی جامعه تأثیر داشته است.
در فرآیند چندین سالهای که طراحی شعار سال صورت گرفته، شعارها را می‌توان به سه دسته مهم تقسیم‌بندی کرد؛ دسته اول شعارهای غیر اقتصادی است؛ مانند نامگذاری سال ۱۳۷۸ به سال امام خمینی(ره)، سال ۱۳۷۹ به سال امام علی(ع)، سال ۱۳۸۶ به سال اتحاد ملی، انسجام اسلامی، سال ۱۳۸۴ به سال همبستگی ملی و مشارکت عمومی، سال ۱۳۸۵ به سال پیامبر اعظم(ص) و… . دسته دوم شعارهای سال، نامگذاری‌های چند بخشی است که یک بخش مهم آن اقتصادی بوده است، مانند اشتغال‌آفرینی به همراه اقتدار ملی در سال ۱۳۸۰، رفاه عمومی ملت به همراه استقلال ملی و عزت ملی در سال ۱۳۸۶، نوآوری و شکوفایی در سال ۱۳۸۷ و مضافاً در پیام‌های نوروزی سالهای ۱۳۷۳ و ۱۳۷۷ که شعار سال مانند امروزه مطرح نبود، بر واژه صرفه‌جویی که مفهومی اقتصادی است، تأکید داشته‌اند.
اما دسته سوم شعارها کاملاً اقتصادی بوده است. نزدیک به یک دهه است که این‌گونه شعارها مرسوم شده است. البته تنها در بین این سال‌ها شعار سال 94 که دولت و ملت، همدلی و همزبانی بود، با شعارهای اقتصادی صرف فاصله داشت؛ اما بقیه سال‌ها تأکید جدی رهبر معظم انقلاب بر شعارهای اقتصادی بوده است. حرکت به سمت اصلاح الگوی مصرف در سال ۱۳۸۸، همت مضاعف، کار مضاعف در سال 1۳۸۹، جهاد اقتصادی در سال 1390، تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی در سال 1391، حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی در سال 1392، اقتصاد و فرهنگ، با عزم ملی و مدیریت جهادی در سال 1393، اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل در سال 1395، اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال در سال 1396 و حمایت از کالای ایرانی در سال 1397.
با این وضعیت، می‌توان تحلیل کرد که در منظومه کامل، منظم و زنجیره توسعه که معظم‌له برای دستیابی به اهداف عالیه نظام طراحی کرده‌اند، جایگاه مسائل اقتصادی از اهمیت مضاعفی برخوردار است. ضمن اینکه از وظایف رهبر جامعه اسلامی تعیین سیاست‌های کلی برای نظام است؛ بر همین اساس، نامگذاری سال‌ها را می‌توان بیشتر به مثابه یک نقشه راه دانست که در آغاز سال تعریف می‌شود تا بر اساس آن برنامه‌ریزی‌های دولت و ملت به منظور محقق شدن آن در دستور کار قرار گیرد.
افزون بر اینها، به گفته حداد عادل فلسفه این کار جلب توجه مردم به یک ارزش خاص و همین‌طور در نقطه مقابل آن پرداختن و حل یک مشکل است. بر همین اساس، رهبر معظم انقلاب با اطلاعات و گزارش‌هایی که از سراسر کشور دریافت می‌کنند و بررسی برخی پارامترهای اجتماعی، دینی و فرهنگی دیگر، مردم را به یک موضوع توجه می‌دهند. از سوی دیگر، اهتمام ویژه امام خامنه‌ای به امور اقتصادی برای چندین سال متوالی، گویای حقایقی درباره حال و آینده کشور است که متولیان امر باید مداقه‌ای فراتر از نقل صوری آن در محافل و سخنرانی‌ها یا برگزاری همایش داشته باشند و بیشتر به دنبال پیاده‌سازی و چاره‌اندیشی باشند. به عبارت دیگر، هدف‌گذاری اصلی حتی در همایش‌ها و برنامه‌ریزی‌ها باید ناظر به دادن ایده‌ها و چگونگی تحقق عملیاتی شعارهای اقتصادی، به ویژه جاری‌سازی حمایت از تولید ملی و کالای ایرانی در بطن و متن جامعه باشد.