رفتارهای پیشاانتخاباتی
دولت‌های مستقر در دور اول، در سال پایانی خود برای انتخاب مجدد سعی می‌کنند میزان رضایت مردم را بیشتر از گذشته فراهم کنند تا بتوانند در انتخابات در برابر پرسش‌ها و انتقادها زبانی گویاتر داشته باشند. البته این مسئله تنها مخصوص کشور ما نیست و در بیشتر کشورهایی که سیاست‌مداران نیازمند تأیید و انتخاب مجدد از جانب مردم هستند، این رفتار پیشاانتخاباتی رایج است. نمونه عملکرد دولت فعلی همین شائبه را به اذهان و افکار عمومی تداعی می‌کند. در همین راستا، وزارت رفاه دولت یازدهم بنا دارد تا در آستانه سال جدید میان ۱۱ میلیون خانواده نیازمند، بسته حمایت غذایی توزیع کند؛ هرچند مسئولان درباره هدف اجرای این طرح، بر حمایت از نیازمندان تأکید کرده‌اند، اما یک حساب سرانگشتی و مقایسه ارزش ریالی این بسته حمایتی با قیمت‌های روز، بازار شائبه انتخاباتی و بی‌تأثیر بودن آن را در افزایش رفاه خانواده‌ها تقویت می‌کند. افزون بر توزیع سبد کالا، دولت یازدهم قصد دارد روند پرداخت سود سهام عدالت را آغاز کند. آن‌گونه که پوری‌حسینی، مسئول خصوصی‌سازی گفته است، به ۴۹ میلیون نفر از مردم ایران معادل ۵۵۰ هزار تومان سهام عدالت اعطا خواهد شد. البته به افراد تحت پوشش کمیته امداد، بهزیستی و روستاییان فاقد شغل دو برابر این رقم تعلق می‌گیرد که در صورت پرداخت، در مجموع مبلغی بیش از ۲۵ هزار میلیارد تومان می‌شود. با اینکه مسئولان دولت یازدهم و طرفداران پروپاقرص آنها، طرح سهام عدالت را طرح غیر کارشناسی و پوپولیستی دولت احمدی‌نژاد می‌دانستند، اکنون قرار است در آستانه انتخابات همین طرح به اصطلاح پوپولیستی به کمک روحانی بیاید، غافل از آنکه مردم بانی آن را می‌شناسند. مورد بعدی سفرهای پیوسته چند ماه پایانی برای کلنگ‌زنی و افتتاح پروژه‌ها و رفتن در میان مردم، البته با سه سال‌ونیم تأخیر است که از آن تحلیل پیشاانتخاباتی برداشت می‌شود. به هر حال، دولت‌ها در سال‌های پایانی فعالیت خود و در آستانه انتخابات، همواره زیر ذره‌بین رقبا، رسانه‌ها و افکار عمومی مردم هستند و بهتر است با حرکات سنجیده، هرگونه شائبه کار تبلیغاتی با استفاده از ابزارها و امکانات دولتی را برطرف کنند.