خشم جیشالمختار در لیبرتی
پس از حمله مردم و مجاهدین عراقی به پادگان اشرف و کشتهشدن تعدادی از اعضای گروهک تروریستی منافقین از جمله ده نفر از اعضای کادر رهبری، منافقین را در کمپ موقت پایگاه آمریکایی (حریه) لیبرتی اسکان دادند تا در یک پروسه زمانی به خارج از کشور منتقل شوند؛ اما از سال 2011 تاکنون در آن مستقر بوده و حاضر به خارجشدن از آن نیستند. جیشالمختار که متشکل از خانوادههای قربانیان انتفاضه شعبانیه است، بارها به سران گروهک منافقین اعلام کرده بود که باید هرچه سریعتر خاک عراق را ترک کنند؛ اما آنها با وجود تسهیلات درنظر گرفتهشده از سوی کشورهای اروپایی و آمریکایی بر اشغال بخشی از خاک عراق اصرار داشتند که این موضوع با واکنشهای مردمی مواجه شده است. پیش از این رهبر جیشالمختار به سران گروهک تروریستی منافقین هشدار داده بود که اگر هرچه سریعتر خاک عراق را ترک نکنند، عملیاتها ضد آنها صورت خواهد گرفت. عدم خروج منافقین در طول چند سال سبب شد نیروهای مردمی خشم عمیق و چندین ساله خود را نشان داده و با یک عملیات خمپارهای بیش از 25 عضو گروهک تروریستی منافقین را کشته و 200 نفر از آنها زخمی کنند که حال برخی از آنها وخیم است. «حسین ابریشمچی» برادر مهدی ابریشمچی یکی از کشتهشدگان این عملیات است. سران گروهک تروریستی منافقین با وجود آمادگی برخی کشورهای غربی و آلبانی برای پذیرش اعضا همچنان بر ماندن در خاک عراق اصرار دارند؛ زیرا ادامه حیات خود را منوط به این حضور میدانند. منافقین افزون بر ترور و جنایات بیشمار علیه شهروندان ایرانی در انتفاضه شعبانیه به کشتار وسیعی از مردم عراق دست زده و 25 هزار نفر را به قتل رساندند. صدام به این گروهک ایمان آورده بود، بهطوری که در اواخر حکومت بعث، منافقین به ارتش خصوصی صدام تبدیل شده بودند. اعضای گروهک تروریستی منافقین در زمان رژیم صدام جنایات فجیعی در استان بصره انجام دادند و در سرکوب تظاهراتکنندگان در انتفاضه شعبانیه در سال 1991 حضور داشتند. یک منبع سیاسی بلندپایه عراقی گفته است: آنطور که از شواهد پیداست گور دستهجمعی پیدا شده در اردوگاه اشرف متعلق به اجساد شهروندان شیعه و مسئولان، افسران، شیوخ و عالمان دینی عراقی است. اینها اجساد کسانی است که در فاصله سالهای 2006 تا 2009 ربوده شده و بهدست عوامل منافقین به قتل رسیدهاند. این گروهک در این مدت پا را فراتر گذاشته و بنا به نقل «محمدمهدی البیاتی» وزیر حقوق بشر عراق با تبلیغات رسانهای منفی در امور داخلی کشور دخالت میکنند. بقای این گروهک به هر نحوی در عراق به ضرر منافع ملی و تمامیت ارضی آن کشور است و هرچه سریعتر باید تعیین تکلیف شود؛ زیرا همه به تروریستبودن آنها اذعان دارند، حتی مؤسسه آمریکایی REND که بودجه آن از ایالات متحده آمریکا تأمین میشود در تحقیقاتی اعلام کرده است کسانی که در پادگان اشرف هستند، تروریست با گرایشهای فرقهای هستند که بیش از 70 درصد آنها خلاف میل خود در اشرف نگهداری میشوند. وزارت خارجه آمریکا پس از حمله به کمپ لیبرتی، دولت عراق را تحت فشار قرار داده و خواستار مجازات عاملان این حمله شده است. آنچه در حال حاضر اهمیت دارد، اینکه مرگ اعضای منافقین به سرکردگان گروهک فرصت میدهد مظلومنمایی کرده و در رسانهها به هوچیگری و عوامفریبی بپردازند. هرچند این فرقه در مجامع بینالمللی هیچ وجههای ندارد و تنها راه نجات خود را برای برونرفت از بحرانهای عدیده، ایجاد تنش و اختلاف و دامنزدن به آن و درگیری و پروندهسازی علیه ایران میداند.