سود خوب برای پلیس بد
در سفر روحانی رئیس‌جمهور به فرانسه خبرهایی مبنی‌بر نهایی‌شدن خرید هواپیما از شرکت ایرباس و همین‌طور انعقاد قرارداد با پژوی فرانسه وجود دارد. شرکت هواپیماسازی ایرباس متعهد شده به‌صورت اجاره به‌شرط تملیک، تعداد صد فروند هواپیما به ایران بفروشد. همچنین قرارداد با پژو سیتروئن هم نهایی شده و قرار است بلافاصله کار مشارکتی دو شرکت ایران و فرانسه آغاز شود. قرار است دو شرکت در ایران شرکتی با نام جدید را با سهم هر یک پنجاه درصد تأسیس کنند و سی درصد محصولات را صادر کنند و بقیه را در بازار ایران به فروش برسانند. در این قرارداد تولید سه نوع خودروی ۲۰۸، ۲۰۰۸ و ۳۰۱ از اردیبهشت ۹۶ آغاز می‌شود که این شرکت جدید ۲۰۰ هزار خودرو در سال تولید و روانه بازار خواهد کرد. سهم سرمایه‌گذاری هر شرکت در این قرارداد چهارصد میلیون یورو مشخص و نهایی شده است. با این شرایط گفته می‌شود هنوز تکلیف قرارداد رنو مشخص نیست و براساس گفته‌ها موضوع سهم هر کشور در سرمایه‌گذاری شرکت رنو و بهره‌برداری و فروش آن در بازار یکی از مشکلات پیش پای شرکت رنو است. با اینکه خروج پژو از ایران ۱۰ میلیون یورو در ماه از درآمد این شرکت کاست و حدود هشت هزار نفر از کارگران این شرکت اخراج شدند که برخی معتقدند این تعدیل نیرو با از دست دادن بازار ایران بی‌ارتباط نبوده است، ولی حاضر شد با آمریکا همراه شود و بسیاری از پروژه‌های خود را نیمه‌کاره رها سازد. این قراردادها در حالی منعقد می‌شود که توقف ناگهانی تولید پژو در اوایل سال ۲۰۱۲ در صورتی که ۳۰ درصد پرفروش‌ترین خودرو در بازار داخلی ایران بود و دیگر شرکت خودروسازی فرانسوی «رنو» که تولید خود را در ایران اواسط سال ۲۰۱۳ متوقف کرد، عملکرد منفی آنان هنوز از ذهن ایرانیان پاک نشده است. با وجود تمام بدقولی‌های شرکت پژو در سه سال اخیر و در دوره تحریم‌ها که با رها کردن تعهدات خود، همکاری با ایران را قطع کرد، هم‌اکنون این شرکت در جایگاه اولین خودروساز غربی پس از برداشته شدن تحریم‌ها به ایران خواهد آمد و همکار استراتژیک نام می‌گیرد. بسیاری از کارشناسان، به‌ویژه کسانی که به ساخت درونی قدرت می‌اندیشند، خروج پژو از ایران در سال ۹۱ را بزرگ‌ترین نعمت و دستاورد برای صنعت خودرو کشور تحلیل می‌‌کنند. با خروج پژو، وابستگی ایران به این شرکت فرانسوی پس از ۲۳ سال قطع شد و این مسئله زمینه‌ای برای تکمیل حلقه‌های خودکفایی در طراحی و تولید خودرو در کشور بود. حال که پس از اجرای برجام دولت برنامه‌های متعددی را دنبال می‌کند و یکی از آنها در زمینه صنعت خودرو است باید با شرکت‌ها و برندهای معروف‌تر و با سابقه بهتر گفت‌وگو کند و با آنها قرارداد ببندد نه اینکه با شرکتی که با خروج یک‌شبه زیان حداقل ۸۰۰ میلیون یورویی را نصیب کشورمان کرد. در چنین وضعیتی ابتدایی‌ترین خواسته مردم ایران، جبران خسارت وارد شده به کشور از طرف شرکت پژو است، نه بازگشت پیروزمندانه. مضافاً مواضع سرسختانه «فابیوس» وزیر امور خارجه فرانسه در مذاکرات هسته‌ای که سبب خدشه‌دار شدن وجهه فرانسه نزد ایرانیان شده را فراموش نمی‌کند که نقش پلیس بد را در مذاکرات بازی می‌کرد. همچنین پیش از این «کارلوس تاوارس» رئیس شرکت «پژو ستروئن» گفته بود، جامعه ایران به شرکت‌های فرانسوی خوش‌بین نیست؛ چرا که آنها در بدترین شرایط از ایران خارج شدند. در مجموع باید گفت نباید مانند گذشته به افزایش حجم واردات و مونتاژکاری بپردازیم، بلکه باید تلاش خود را بر روی توسعه تولید و فناوری متمرکز کنیم چون افزایش واردات و مونتاژکاری چیزی جز وابستگی بیشتر به تولیدات خارجی را به دنبال ندارد و حرکت صنعت خودرو را برای ارتقای فناوری کند خواهد کرد.